Για τους περισσότερους αθλητές η λέξη εμπειρία στους μεγάλους αγώνες αποτελεί ξεχωριστό κεφάλαιο στη συνταγή για τον πρωταθλητισμό. Ο Αντώνης Μάστορας ήταν από κείνους που πήραν αυτό το μάθημα την περσινή σεζόν.
Η μεγάλη επίδοση με την οποία έφτανε στις μεγάλες διοργανώσεις δεν αποδείχτηκε αρκετή ώστε να του εξασφαλίσει το «εισιτήριο» για τον τελικό. Έχοντας ταρακουνηθεί πλέον από την αποτυχία της Ζυρίχης, κοιτάζει τον πήχη με άλλο μάτι.
«Αυτή η αποτυχία άλλαξε πολλά πράγματα στη ζωή μου. Πρώτα απʼ όλα άλλαξα μέσα μου εγώ ο ίδιος και μετέπειτα στον τρόπο που κάνω προπόνηση», ομολογεί ο Θεσσαλονικιός άλτης.
Απαλλαγμένος πλέον από το άγχος της επίτευξης του «ορίου» που θα του έδινε την πρόκριση για το Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Πράγας, αποκαλύπτει τον κρυφό του πόθο: να γυρίσει από την τσέχικη πρωτεύουσα έχοντας ένα μετάλλιο στις αποσκευές του.
«Θέλω τελικό πρώτα απʼ όλα. Να δω μέχρι που μπορώ να φτάσω και γιατί όχι ένα μετάλλιο».
Ο αθλητής που προπονείται υπό τις οδηγίες του Γιώργου Πομάσκι κάνει τον δικό του απολογισμό για τα πράγματα που έχει στερηθεί μέσα στα στάδια όλα αυτά τα χρόνια.
«Όλη μου η ζωή είναι αυτό που κάνω τώρα. Το μόνο που πρέπει να θυσιάσω είναι ʽκομμάτιαʼ του εαυτού μου, που δεν μου κάνουν καλό σε αυτό που θέλω να κάνω. Κι αυτό πρέπει να το δω εγώ. Αν δω ότι κάτι δεν πάει καλά, τότε πρέπει εγώ να επέμβω και να το αλλάξω», ομολογεί ο Μάστορας.
Στο μεταίχμιο της ζωής ενός 17χρονου για το αν πρέπει να συνεχίσει να γυμνάζεται ή να να κυνηγήσει τα όνειρά του εκτός σταδίου ο Αντώνης Μάστορα δίνει τη δική του «σκληρή» εκδοχή.
«Το πως μπορεί να αντεπεξέλθει ένας είναι να θέλει να το κάνει. Το κόστος διαβίωσης δεν είναι κάτι τρομερό. Ξέρω πολλά άτομα που την βγάζανε παλιότερα με 2 σουβλάκια τη μέρα και ήταν και καλοί αθλητές! Σημασία έχει να γουστάρεις αυτό που κάνεις».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου